Aankomst, studie en het leven in Aussie
Blijf op de hoogte en volg Sanne
24 Augustus 2016 | Australië, Kensington
Aangezien ik de afgelopen tijd al zo ontzettend veel heb gedaan, heb ik besloten om al deze belevenissen op te delen in twee stukken. In dit verslag zal ik ingaan op mijn aankomst, eerste indrukken, appartement, studie en het "normale" leven hier in Sydney. Ergens verderop deze week komt dan nog een verslagje over onze impulsieve road trip naar Melbourne, surf kamp, andere uitjes en dagtrips, en grootse plannen voor de volgende vakantie!
Aankomst
's Ochtends vroeg op 4 juli was het eindelijk zo ver: Stan en ik vlogen naar Sydney! Het was een verschrikkelijk lange reis (22,5 uur vliegen en nog flink wat uren daaromheen), dus kwamen we (inclusief het tijdsverschil van +8 uur) pas op 5 juli laat in de avond aan. Ik had van tevoren opgezocht hoe we vanuit het vliegveld naar ons appartement op de campus konden komen: we waren namelijk al zo ver voor het collegejaar aangekomen dat de pick-up service van de uni nog niet beschikbaar was. In de bus bleek de chauffeur niet genoeg wisselgeld te hebben (iedereen maakt hier gebruik van de Opal card, de plaatselijke OV-chipkaart), want wij hadden natuurlijk net gepind en dus alleen groot geld op zak. Eerste meevaller: in plaats van eruit gegooid te worden, mochten we gratis meereizen! Toen we eenmaal onderweg waren liepen we echter wel ergens tegenaan: bushaltes zijn praktisch onzichtbaar, hebben geen officiële naam op de bordjes (alleen een gekke code), en nergens staat aangegeven waar je ongeveer bent of wanneer je bij welke halte aankomt. We moesten dus vertrouwen op mensen om ons heen. Gelukkig kwamen we er toen al meteen achter dat iedereen echt ontzettend aardig en behulpzaam is: we zijn precies op de juiste plek uitgestapt! Overigens bleken wij niet de enigen die dit een probleem vinden. Een Australisch huisgenootje zat laatst per ongeluk in de verkeerde bus en kwam er pas na 45 minuten achter...
Ons appartement
Eenmaal aangekomen in ons appartementencomplex op de campus, bleek dat we beiden in hetzelfde appartement waren gezet. We delen dus met elkaar en vier andere huisgenoten de keuken, woonkamer en badkamers. We hebben ontzettend veel geluk gehad met onze huisgenoten! Het percentage studenten uit Azië is namelijk ontzettend groot; geen enkel probleem, alleen in de praktijk blijken ze vaak niet erg sociaal, teruggetrokken en slecht in Engels. Daar wil je toch niet graag in je eentje tussen zitten... Twee van onze huisgenootjes komen uit Australië, Rose en Eilene, en dan hebben we nog Gloria uit Zwitserland en de enige andere jongen in ons appartement: Suhas uit India. We hebben al verschillende keren samen gegeten, we zijn samen wezen stappen, en hebben een pubquiz gedaan (met Schnitzel!) waar we maarliefst de felbegeerde een-na-laatste plaats hebben veroverd. Oja, en het appartement is ook nog brandschoon! Wat wil je nog meer?
Weer en prijzen
Verder over het leven in Sydney: het was hier de eerste dagen ijskoud (12-15 graden), en helaas net zo koud in huis aangezien ze nergens verwarming hebben. Daarna heeft praktisch alleen nog de zon geschenen, en die brándt! Het voelt makkelijk 5 graden warmer als het zonnetje tevoorschijn komt.
Verder is het hier verschrikkelijk duur. Een simpele prei kost al gauw $2 (ong. €1.33), dus stel je voor wat het kost om hier een beetje gezond en gevarieerd te eten... Shampoo e.d. wil je hier ook absoluut niet kopen, en praktisch alles wat geïmporteerd is kan je al gauw een prijskaartje van $7 aanhangen (potje nutella, klein stukje kaas etc). Oja en dronken word je hier ook niet (of wel ;) ): In de supermarkt betaal je $18 voor een sixpack bier, in de kroeg $6 per biertje en in de club al gauw $9 voor een vaasje slootwater...
Studie
Naast uitwisselingsstudent-dingen doen (waar heel mijn volgende verslag over zal gaan) en veel uitjes, chillen en genieten, moet ik hier helaas ook nog gewoon studeren. Het jaar begon met een "oriëntatieweek" wat letterlijk alleen bestond uit een officieel welkom en mogelijkheden voor rondleidingen op de campus en andere saaie dingen. Gelukkig hadden we via ons huisgenootje Gloria een ontzettend leuke vriendengroep gevonden van internationale studenten, waarmee we toch onze eigen O-week hadden samengesteld. Oh wacht nu gaat het weer over leuke dingen, nu echt: studie.
Ik volg momenteel vier vakken, die allemaal redelijk weinig te maken hebben met Kunstmatige Intelligentie. Ik doe twee eerstejaars online vakken: Forensic Psychology en Psychology of Work. Die eerste is echt ontzettend leuk en interessant. Ik ben zelfs samen met Gloria (die in haar Master Rechten zit), naar de Supreme Court geweest in Sydney om wat hoorzittingen enzo te observeren. Psychology of Work vind ik iets minder interessant, maar dat komt omdat het iets te veel richting communicatie- en informatiewetenschappen, organisatie theorieën etc gaat. Dat heeft dus echt niets meer met mijn studie te maken.
Verder volg ik Management and Ethics, een Computer Science vak waarin we Ethisch leren redeneren, en belangrijke informatie krijgen over Professionalism en waar we rekening mee moeten houden bij toekomstige banen in Software Development. Dit is een erg interessant, maar zwaar vak. Wel heb ik een geweldig team gevonden voor het software project: we gaan in 4 weken een volledige app maken die je helpt met het plannen van gerechten voor een week, automatisch omzetten van die recepten in boodschappenlijsten, filteren van recepten op basis van smaak/allergieën, beheren van restjes in de koelkast etc. Heel exciting!
En als laatste volg ik een vak Neuroscience Fundamentals. Heel erg interessant, en elke twee weken is er een lab: in de eerste week heb ik meteen een echt mensen brein vast gehad!! Wel heb ik tot nu toe erg veel moeite met dit vak gehad. Het wordt heel anders gegeven dan in Nederland, de voorkennis is anders en hoorcolleges zijn niet duidelijk gestructureerd: de eerste quiz had ik een 2/5... Gelukkig heb ik deze week met de docent hierover overlegd (eentje die wederom ontzettend informeel was en zelfs wat Nederlands begon te praten. Blijkbaar heeft hij een tijdje in Nederland gewoond), en heb ik nu handige tips meegekregen. Ik heb weer vertrouwen in dit vak!
Al met al is het dus wel flink hard werken. Het is allemaal absoluut niet moeilijk, maar er wordt veel inzet van je verwacht. Ook liggen de gemiddeldes hier redelijk laag (6) en moet je echt je best doen wil je een hoog cijfer krijgen. Gelukkig hoef ik maar 2 van de 4 vakken te halen om mijn bachelor af te maken, dus daar heb ik geen zorgen om!
Andere typische dingen
- Australië is een soort combinatie van Engeland en Amerika. Er zijn veel typisch Engelse huizen, maar je ziet gigantisch veel Amerikaanse invloeden overal.
- De uni is erg "schools". Je hebt gigantisch veel opdrachten, quizzen, projecten, presentaties en essays die allemaal meetellen voor je eindcijfer. Mis je er eentje? Dan kan je meteen je vak niet meer halen. Verder is er een 80% aanwezigheidsplicht. Voldoe je daar niet aan dan vervalt je visum per direct...
- Austalië klinkt als een gigantische dierentuin: overal zijn prachtige vogels te vinden. Ibissen lopen hier gewoon over campus (de eerste keer dat ik er een zag was een week nadat ik naar Safaripark Beekse Bergen was geweest. Toen dacht ik nog: verrek, die zag ik een week geleden nog in de dierentuin), en je hoort overal dan ook gekke vogel geluiden!
- Het Australische accent is niet heel gek. Ik hoor zelf vaak niet of iemand werkelijk Australisch is of uit Amerika o.i.d. komt. Al blijkt mijn accent wel goed hoorbaar te zijn, want iedereen vraagt waar in Amerika ik vandaan kom. Heel typisch. Overigens, als je meer de steden uit gaat en met oudere mensen praat dan komt het wel tevoorschijn: na de derde keer herhalen heb ik het nog steeds niet verstaan...
- "Heaps" is een woord als "lots" en wordt overal tussen gegooid: I was heaps hungry, heaps of kangaroos, heaps nice bars etc. etc.
- "Cheers" is een soort doei wat zelfs professoren zeggen.
- Anderen noemen je dan ook "mate". Beste aussie combi: "cheers, mate!"
- Iedereen hier zijn vriendelijk, open en ontzettend informeel. Ik stuurde vandaag een mailtje naar een docent met "Dear Dr Wittingham" en "With kind regards, Sanne de Kleijn". Wat kreeg ik terug: "Hi Sanne" .... "Cheers, Karen". Geweldig toch?
-
24 Augustus 2016 - 16:27
Theo De Kleijn:
Super interessant allemaal. Meer verhalen! -
24 Augustus 2016 - 18:21
Corrie:
Hoi Sanne,
Net zoals in de USA weet je ook nu weer een prachtig verhaal te schrijven van je avonturen Down Under samen met Stan. Ik hoop dat er nog vele volgen.
Heel veel leuke herinneringen maken samen en vastleggen.
Xxxmams -
24 Augustus 2016 - 22:21
Theo Gijtenbeek:
Hoi Sanne,
idd. zal 'k je verslagen/verhalen net zoals die vanuit je studietijd in Amerika met belangstelling volgen!
We vinden het bijzonder fijn , en leerzaam, je reacties, verslagen en belevingen te lezen!
Dit jaar heeft een van onze kleinkinderen haar master afgerond en staat nu op een HBO school voor de klas als docent in de Franse taal.
Een heel leerzame, leuke en een herinneringsvol studiejaar wensen wij je toe.
En vooral veel succes met het volbrengen van dit zware studiejaar!
Toi,toi.toi,
oom Theo en tante Tiny.
-
25 Augustus 2016 - 00:24
Ylja:
Hee Sanne, leuk om te lezen -
13 September 2016 - 18:52
Anja Borneman:
Hoi Sanne, leuk je avontuur weer te kunnen volgen. Groetjes Anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley