herinneringen stromen binnen... - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Sanne Kleijn - WaarBenJij.nu herinneringen stromen binnen... - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Sanne Kleijn - WaarBenJij.nu

herinneringen stromen binnen...

Door: Sanne de Kleijn

Blijf op de hoogte en volg Sanne

11 Oktober 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Daar zijn we weer, amper 3 dagen nadat ik mijn laatste blog had geplaatst, met de echte info van de afgelopen 3 weken. Ik kwam er namelijk zojuist achter dat ik toch wel notities had gemaakt in mijn ipod! Ik weet nu helaas de datums niet maar dat is niet zo'n probleem toch..?

Laten we maar beginnen bij het eerste wat ik opgeschreven had: de re-takes! Ik had ongeveer een maand geleden geschreven over mijn afschuwelijke schoolfoto's die waren gemaakt, en dat mijn pasje verschrikkelijk was en dat ik dus vreesde voor her jaarboek? De "herkansingen" zijn geweest en ik heb een prachtfoto dit jaar! Ik was echt ontzettend blij toen ik de foto op mijn pasje zag verschijnen (jaja ook mijn pasje is vernieuwd!) en ja hoor de nieuwe foto zal ook in het jaarboek worden geplaatst! (En natuurlijk heb ik ook een mooi pakketje foto's voor mijn ouders besteld zoals ieder jaar, die nu onderweg zijn:)) Dus het "afschuwelijke jaarboek, tastbare herinneringen naar de klote, iedereen zal die foto te zien krijgen" is ook volledig van de aarde verdwenen :D

Nou goed, die vrijdag heb ik een van de leukste football games tot nu toe gehad, het was ontzettend gezellig en ik heb eindelijk wat foto's van het veld met de spelers kunnen maken! Niet zo heel veel en interessant maar wel leuk om even te zien natuurlijk voor jullie dus die post ik snel op facebook!


Vorige week zondag ben ik voor het eerst, jaja daar komt het: naar de kerk geweest! Lekker babbelen met alle mormonen en luisteren naar de liederen van God's kinderen...
Ik had Justin, ik weet niet of jullie je hem nog herinneren, mijn homecoming date, verteld helemaal in het begin dat ik ooit 1x dit jaar naar de kerk wou, gewoon om eens mee te maken hoe het is. Die zondag was het dus zover! Ik was best nerveus over hoe het zal zijn en al helemaal over wat ik moest dragen. Megan zei dat ik gewoon een rok met shirt of jurk moest dragen maarja echt "formele maar niet te erg" heb ik ook weer niet.. Dus ik snel natuurlijk even googelen op appropriate mormon church outfit, en het komt er inderdaad op neer dat je als meisje geen broek mag dragen, maar een rok of jurk. En dat die niet te KORT mogen zijn, en een shirt mag niet en te diepe hals of blote schouders hebben. Verder geen teksten op je shirt. Dus ik kom aan met een schattig lichtblauw rokje en een compleet wit shirt (geleend van Megan), en toen bleek dat mijn rokje toch net ietsje korter was dan de rest het droeg, dus ik meteen oeps, maar Justin zei dat het prima was. En toen zag ik ieder, maar dan ook ieder, persoon van het mannelijk geslacht lopen in een pak! Jaja een witte blouse met stropdas voor every single guy! Ook voor de kindjes van 2! Maargoed even weer terug naar de kerk zelf. De kerk hier is heel anders dan wij gewend zijn in Nederland. Geen hoge plafonds met echo's, Christus beelden overal, glas in lood ramen en een priester die zijn zegje toen met een mono-tone stem, onverstaanbaar door de grootte van het gebouw, en kerkbanken waar je kont van pijn gaat doen: maar een gewoon gebouw, gelijkvloers, met een mooi puntje in het midden op de top, met gewone gangen met tapijt, een keukentje en in het midden een grote zaal die op te splitsen is in meerdere delen en die zelfs gebruikt kan worden als gymzaal (!!). Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoiets als dat gezien als een kerk, het had hier in Nederland een clubgebouw, bungalow of mortuarium kunnen zijn...
In ieder klein blokje huizen staat een kerk. Iedereen gaat dan ook naar zijn eigen kerk en komt daar alle mede-gelovigen tegen om een babbeltje te maken voordat ze lopen naar de grote zaal. Een kerkdienst bestaat uit 3 delen, alle drie een uur. Het eerste sacrament bestaat uit een algemene praat, van een man, en in dit geval, omdat het een speciale dag was (eens in het jaar hebben ze hier een dag waar alle kinderen tot 12 om de beurt een zin zeggen en ze met z'n allen allerlei liederen zingen) veel gezang, en is voor iedereen. Daarna heb je een uur waarin alle mensen van hetzelfde geslacht samen komen en iets doen, en daarna kom je samen met al je leeftijdsgenoten van alle geslacht.
Ik heb echter alleen het eerste deel meegedaan. Het was best lastig soms om de man die sprak bij te houden, omdat het soms best oud-Engels was, maar ik begreep wel altijd waar hij het over had.
Het belangrijkste wat ik heb "realized" is dat hier de kerk niet iets is waar je heen gaat om naar iemand te luisteren alleen, maar hier is de kerk een bondgenootschap. Samen komen met "familie" (ze noemen iedereen broeder "..." en zuster "..."), om samen leuke dingen te doen en God te eren. Dat is dan ook wat iedereen hier doet op zondag: naar de kerk. Niet meer en niet minder. Het is dat ik zelf niet in God geloof, maar het idee van een hechte groep vind ik beter klinken dan hoe het is in Nederland, ook al merk ik wel dat als je dan niet naar de kerk gaat, je er ook niet bij hoort. Al met al was het een unieke ervaring, en wie weet ga ik nog wel eens een keer dit jaar...

Wat ik ook heb gedaan vorige week was een piercing laten zetten! Ik dacht al een paar weken na over het feit dat ik misschien een oorbel wou rechts bovenin mijn oor. Na overleggen met ouders en nadenken of ik het echt wil heb ik het dan ook gedaan! Ik heb nu rechts (voor de kijkers thuis links) bovenin een klein diamantje, en het ziet er ontzettend mooi uit! Ik moet het wel 3x per dag schoonmaken met antibacterieel spul en ik kan tijdelijk niet op mijn rechterzij slapen, maar ik ben er ontzettend blij mee!
Hiervan heb ik al foto's op mijn facebook: staan:http://www.facebook.com/media/set/?set=a.199964966738707.45a320.100001756155058&type=3

Verder heb ik gister een lekker dik nieuw vest gekocht (ik ben er achter gekomen dat je hier in de winter toch meer moet dragen dan een shirt en korte broek, he jammer) en is morgen the end of the Quarter, wat betekent dat ik donderdag en vrijdag vrij ben! (Wel jammer dat dat hun hele herfstvakantie is, maandag moet ik gewoon weer naar school)
Jullie horen snel weer van me en voor alle mensen uit de 5e jaarlaag van het gym: Heel veel plezier op cultuurreis komende week! Wordt allemaal lekker bruin en denk aan mij haha :)

heel veel liefs,
Sanne xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne

Ik ben Sanne, masterstudent Artificial Intelligence aan de Radboud Universiteit, en ben inmiddels op twee uitwisselingen geweest. In 2011-12 heb ik een jaar in St. George, Utah gewoond, waar ik in een gastgezin verbleef en een schooljaar heb gevolgd aan Desert Hills High School. In 2016 ben ik op uitwisseling geweest met de University of New South Wales (UNSW) in Sydney, Australië, en aansluitend heb ik 2 maanden door Zuid-Oost Azië gereisd. In Februari 2021 staat hopelijk mijn volgende avontuur op de stoep: een halfjaar studeren aan de Queensland University of Technology (QUT) in Brisbane, Australië! Via deze weg houd ik alle geïnteresseerden op de hoogte van mijn avonturen en ervaringen :-)

Actief sinds 21 April 2011
Verslag gelezen: 261
Totaal aantal bezoekers 52118

Voorgaande reizen:

04 Juli 2016 - 01 Februari 2017

Semester in Sydney

04 Augustus 2011 - 11 Juni 2012

Uitwisseling naar St. George, Utah

Landen bezocht: